سیاست  پولی در بحران مالی

 

 

 

 

 

اثرات سیاست گذاری پولی در طی بحران های مالی تفاوت قابل توجهی با زمان های معمول دارد.

 

با استفاده از یک پنل VAR برای بیست اقتصاد پیشرفته، ما نشان می دهیم که سیاست های پولی تأثیر سریع تر و بزرگتری در طی بحران های مالی بر روی خروجی و تورم و همچنین بر روی متغیر های کلان اقتصادی دیگر از جمله اعتبار، قیمت های دارایی، عدم قطعیت و اعتماد مصرف کننده به دنبال دارند.

 

 

اثرات خروجی و تورم تأثیر قابل توجهی به ویژه در طی مراحل اولیه بحران های مالی هنگامی که اقتصاد در موقعیت رکود قرار دارد قابل توجه هستند، هر چند که آنها در طی مراحل بازیابی بعدی ضعیف تر خواهند بود.

 

 

ما تفاوت هایی را در اندازه و زمان بندی اقدامات سیاست های پولی در طی بحران مالی سال 2008 در میان کشور های مختلف یافته ایم به طوری که این موضوع در عملکرد اقتصادی کلان متفاوت در میان کشور ها تأثیر گذار بوده است.

 

بحران های مالی دارای ویژگی های متعددی هستند که می توانند بر انتقال سیاست پولی تأثیر بگذارند که از جمله می توان به اختلال بازار مالی، نوسانات اقتصاد کلان و عدم قطعیت، اعتماد کم در میان مشارکت کنندگان در بازار و اصلاحات ترازنامه شرکت ها و خانوار اشاره کرد.

 

 

 

کلیه این ویژگی های منفی می توانند موجب اخلال در انتقال سیاست پولی شوند.

 

 

همچنین ممکن است بانک ها مایل به افزایش تأمین اعتبار خود نباشند، زیرا آنها با ریسک اعتباری بیشتری مواجه بوده و ممکن است آنها در پی تعدیل ترازنامه های خود پس از زیان های قبلی باشند.

 

همچنین بحران های مالی در ابتدا تحت تأثیر حباب های قیمت سرمایه و افزایش مصرف و منابع اعتباری قرار می گیرند و در نتیجه تحت تأثیر کاهش بازپرداخت خانوارها و شرکت ها و افزایش ریسک گریزی قرار می گیرند.

 

بنابراین در این دوره های زمانی، عرضه و تقاضای اعتبار صرف نظر از نرخ بهره تعیین شده توسط مسئولان پولی به شکل ضعیف باقی می مانند و موجب اخلال در کانال اعتباری سیاست های پولی می شوند.

 

مدل مورد نظر ما به صورت مدل تجربی مبتنی بر روش PVAR تعاملی بیزی است که از ابعاد بین المللی داده ها با در نظر گرفتن شاخص های پویای بین متغیر های اصلی اقتصادی کلان استفاده کرده و دربرگیرنده تعاملات بین متغیرهای اقتصادی کلان و شرایط بیرونی مانند بحران مالی و متغیر های ساختگی رکورد در پژوهش ما است.

می توان واکنش های آنی به متغیر های داخلی شوک سیاست پولی را به شکل VAR و شوک های سیاست های پولی ساختاری شناسایی شده شناسایی کرد.

 

 

ما PVAR تعاملی را به شکل بازگشتی آن برآورد می کنیم.

 

 

بنابراین، شوک های سیاست های پولی به شکل ضمنی با ترتیب دهی متغیر ها در VAR شناسایی می شوند.

 

ما شاخص های GDP، CPI و قیمت های داخلی را پیش از نرخ بهره کوتاه مدت در نظر گرفته و فرض می کنیم که این متغیر ها به شوک سیاست های پولی واکنشی نشان نمی دهند.

 

این فرضیه در تعداد زیادی از پژوهش های VAR استفاده شده و متناسب با پیش بینی های تئوریک از مدل های DSGE به شکل پاسخ تاخیری خروجی ها و قیمت ها به  سیاست پولی است.

ما اعتبار بانک ها را به بخش خصوصی، نرخ بهره، اعتماد مشتری، قیمت های سهام و تغییرات بازار سهام پس از نرخ بهره در نظر گرفته و بنابراین این متغیر ها را جهت واکنش به شوک های سیاست پولی در نظر گرفتیم.

ما حساسیت نتایج خود را نسبت به برخی از شاخص های جایگزین بررسی کردیم.

 

 

ما به بررسی کارایی کران پایین فر و سیاست های پولی غیر معمول پرداختیم.

 

 

ما همچنین نتایج و تفاوت های بین کشور های حوزه یورو و کشور های دیگر را بیان کرده و محدودیت هایی را جهت شناسایی شوک های سیاست پولی ارائه کردیم.

بیشتر بحرانی های مالی در نمونه ما مرتبط با بحرانی های مالی جهانی از سال 2007 هستند به نحوی که پانزده مورد از بیست مورد بحران مالی در طی آن دوره زمانی رخ داده اند.

در این بحران، چندین بانک مرکزی به محدوده صفر در نرخ های بهره اسمی رسیده و بنابراین معیار های سیاست پولی غیر معمولی را در پیش گرفتند.

یازده کشور از بیست کشور در نمونه ما شامل اعضای ناحیه یورو هستند. در این مجموعه داده، نرخ بهره کوتاه مدت اروپا برای کلیه اعضای ناحیه یورو از سال 1999 به بعد استفاده شده است.

جهت ارزیابی تحت تأثیر قرار گرفتن نتایج این پژوهش از تغییرات ناحیه یورو، ما دو رگرسیون PVAR مجزا را برای کشور های ناحیه یورو و برای کشور های خارج از ناحیه یورو اجرا کردیم.

ما تنها نیمی از مشاهدات کلی خود را برای هر زیر گروه انجام داده و بنابراین برآورد تنها برای حالت معیار با دو ساختار انجام شده است.

 

 

ما در این مقاله به تحلیل اثرات شوک های سیاست های پولی در طی بحران های مالی پرداختیم.

 

 

ما دریافتیم که شوک های سیاست های پولی تاثیرات بسیار شدیدی بر خروجی و قیمت ها در طی بحران های مالی نسبت به زمان های معمول به دنبال داشته و این اثرات بیشتر به شکل خود جوش رخ می دهند.

ما همچنین اثرات بیشتری را در مورد چندین متغیر دیگر از جمله اعتبار، قیمت های دارایی، عدم قطعیت و اعتماد مصرف کننده مشاهده کردیم به طوری که این متغیر ها نقش مهمی را در انتقال سیاست پولی در طی بحران های مالی ایفا می کنند.

 

با این حال، ما تغییرات اثرات شوک های پولی را در طی بحران های مالی مشاهده کردیم.

 

 

هر چند که این شوک های پولی تأثیر بیشتری بر خروجی و قیمت ها در طی مراحل اولیه بحران مالی در طی دوره رکود اقتصادی به دنبال دارند، این اثرات در طی مرحله بازیابی بسیار ضعیف تر هستند.

 

همچنین ما برخی از تجانس ها در مورد اقدامات سیاست های پولی را در طی بحران مالی جهانی سال 2008 در میان کشور ها مشاهده کردیم.

 

 

 

در اقتصاد هایی نظیر آمریکا که در آن نرخ های بهره در شروع بحران کاهش یافتند، سیاست پولی توانایی تعدیل بیشترین افت در خروجی دارد اما مقدار کمتری در کشور های دیگر مانند ناحیه یورو مشاهده شد به طوری که بانک مرکزی نسبت به آن واکنش نشان داد.

 

نتایج ما نشان می دهند که سیاست پولی تأثیر زیادی در طی بحران های مالی دارد زیرا این عامل می تواند موجب کاهش برخی از ویژگی های نامطلوب بحران های مالی مانند عدم قطعیت زیاد، اعتماد کم و قیمت های دارایی کم شود.

 

برای مشاهده مطالب بیشتر به سایت www.farzdon.ir مراجعه نماید.