شاخص های مدیریت منابع انسانی سبز

 

 

شاخص های مدیریت منابع انسانی سبز

 

 

 

چکیده

 

مدیریت منابع انسانی با تمرکز بر سبزشدن منابع انسانی به اهداف راهبردی سازمان در جهت سبزشدن سازمان کمک می­کند.

مدیریت منابع انسانی سبز، دنبال استفاده بهینه از منابع کمیاب محیطی است و تأکید آن بر فلسفه، خط مشی و فعالیت­هایی است که سازمان­ها را در رسیدن به هدف­های سبز یاری می­کند. با توجه به اهمیت موضوع، این پژوهش به بررسی تحلیلی شاخص‌های مدیریت منابع انسانی سبز در شهرداری منطقه 15  تهران پرداخته است.

 

نوع پژوهش با توجه به ماهیت کاربردی و براساس روش تحلیلی- پیمایشی بوده است. از پرسشنامه برای گردآوری اطلاعات استفاده گردید.

حجم نمونه پژوهش براساس نمونه‌گیری در دسترس 150 نفر انتخاب گردید.

نتایج پژوهش نشان می دهد شاخص‌های مدیریت منابع انسانی سبز در شهرداری منطقه 15 در سطح متوسط ارزیابی می گردد.

به نظر می رسد شاخص‌های آموزش و توسعه سبز، سیستم مدیریت و پاداش سبز،  در  شهرداری منطقه 15، از حد ثابت نمره 3 پایین تر ­باشد.

باید با برگزاری دوره‌های آموزش ضمن خدمت نسبت به افزایش آن اقدام شود و توانایی‌ها، دانش و استعداد کارکنان را توسعه دهد و آگاهی‌های محیطی را افزایش داد.

 

از طرفی شهرداری منطقه 15 تهران باید در زمینه القاء سبز بین پرسنل تلاش‌های زیادی را نماید. نتایج تحلیلی نشان داد برای بهبود وضعیت برنامه ریزی منابع انسانی سبز شهرداری منطقه 15 تهران باید کارکنان و پرسنل را در تصمیم‌گیری­‌ها و استراتژی‌هایی سازمان درگیر نماید.

 

 

 

 

 

 

 

بیان مساله

 

امروزه بسیاری از آسیب‌ها و بحران‌های زیست محیطی ناشی از عملکرد سازمان‌هاست. یکی از قدم‌های اساسی برای کاهش بحران‌ها و حل مسائل زیست محیطی توجه ویژه به سازمان‌ها و منابع انسانی سازمان و مدیریت کردن صحیح آنهاست.

مدیریت منابع انسانی سبز اصطلاح جدیدی است که با تراز کردن اقدامات خود در راستای اهداف مدیریت زیست محیطی منجر به بهبود نتایج محیطی سازمان­ها می‌شود(اصغر زاده شیرازی فرد، 1395: 22).

مدیریت سبز منابع انسانی (GHRM) به استفاده از شیوه مدیریت منابع انسانی (HRM) برای تقویت شیوه‌های پایدار محیط زیست و افزایش تعهد کارکنان در مسائل مربوط به پایداری محیط زیست اشاره دارد.

مدیریت منابع انسانی سبز به‌عنوان شاخه‌ای از مدیریت منابع انسانی پایدار، موضوعی نوین در رشته مدیریت منابع انسانی است که بر هدف پایداری زیست‌محیطی تأکید دارد(محمدنژاد شورکایی، 1396).

افزایش هزینه‌های ناشی از آسیب­های زیست­محیطی، افزایش دانش و آگاهی و نگرانی­های شرکت­ها در مورد اثرات سوء فعالیت­های اقتصادی بر منابع طبیعی و به تبع آن بدترشدن کیفیت زندگی، این شرکت­ها را برآن داشته است که در راهکارهای رشد و توسعۀ اقتصادی خود بازنگری داشته باشند )احمدی و همکاران، 1392). این نگرانی­ها درمورد محیط زیست، تولیدکننده­ها را وادار به تلاش برای کاربرد راهکارهایی در زمینۀ مدیریت محیطی نموده است.

دیدگاه­هایی نظیر: مدیریت زنجیرۀ تأمین سبز، بهره وری سبز، تولید پاکتر و نظام‌های مدیریت محیطی برای فعالیت‌های مدیریت سبز به کار گرفته شده اند. به نظر می‌رسد امروزه تعداد قابل‌توجهی از سازمان‌ها به فعالیت‌های مدیریت منابع سبز اهمیت می‌دهند.

مدیریت منابع انسانی سبز فعالیت نوظهوری در مطالعات سازمانی است که بعد از دهه ی 1990 مطرح شد.

در مدیریت منابع انسانی سنتی عملکردهایی وجود دارد که می‌تواند فعالیت‌های سبز را تحت پوشش و تحت تأثیر خود قرار دهد مدیریت سبز به‌عنوان یک رویکرد مدرن زیست‌محیطی در سازمان‌ها با تأکید بر یکپارچگی، مسئولیت‌پذیری اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی در جهان اجرا می‌شود(Arularajah et al, 2015).

به نظر می‌رسد نبود مدیریت منابع انسانی سبز می‌تواند چالش‌های مختلفی برای سازمان‌ها و به خصوص شهرداری‌ها به همراه داشته باشد و شهر و شهرداری را در جهت رسیدن به هدف نهایی که همانا توسعه پایدار شهری است بازدارد.

جه تدار نبودن فعالیت‌های کارکنان و عدم پاسخگویی آنها، بهره وری پایین کارکنان، اتلاف منابع، مشخص نبودن نقش کارکنان و عدم تطبیق رشته تحصیلی با نقش افراد در سازمان، عدم اطلاع كاركنان از نتایج عملكرد خود، عدم توجه به مسائل رفاهی و آسایشی پرسنل و … از جمله چالش‌های نبود مدیریت منابع انسانی سبز در سازمان‌هاست.

مدیریت منابع انسانی سبز دارای کارکردهای مختلفی چون تحلیل و طراحی شغل سبز، برنامه ریزی منابع انسانی سبز، استخدام سبز، انتخاب سبز، جامعه‌پذیری سبز، ارزیابی عملکرد سبز، آموزش و توسعه سبز، مدیریت پاداش سبز، مدیریت امنیت و سلامت سبز، مدیریت سبز نظم کارکنان و روابط سبز کارکنان است.

جابور (2011) سبزنمودن ابعاد عملکردی مدیریت منابع انسانی نظیر: شرح شغل، استخدام، گزینش، آموزش، ارزیابی عملکرد و پاداش‌ها را به عنوان مدیریت منابع انسانی سبز تعریف کرده است.

 

 

 

 

 

 

از آنجا که پشتیبانی کارکردهای مدیریت منابع انسانی برای اتخاذ شیوه‌های مدیریت زیست محیطی اساسی می‌باشند(جابور و همکاران، 2012) و شهرداری و منابع انسانی آن مسئول مستقیم جامعه و محیط شهری محسوب می‌شوندو بسیاری از برنامه ریزی‌ها و استراتژی‌های اجرایی تحت تاثیر افکار منابع انسانی شهرداری است و اگر منابع انسانی آن از رویکرد سبز و تفکر محیطی حساسی نسبت به محیط زیست شهری داشته باشند قطعا محیط زیست شهری پایدارتری به وجود می‌آید.

لذا، این پژوهش به بررسی وضعیت مدیریت منابع انسانی سبز در شهرداری منطقه 15 با توجه به کارکردهای مدیریت منابع انسانی سبز می‌پردازد.

 

 

برای  مشاهده مطالب بیشتر به سایت www.farzdon.ir مراجعه  نماید.