مقاله: نقش میانجی تاب آوری بر کیفیت زندگی در افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس: یک رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری

نقش میانجی تاب آوری بر کیفیت زندگی در افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس: یک رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری

چکیده

هدف از این مقاله بررسی رابطه عوامل خطرزای مرتبط با بیماری ، عوامل محافظت کننده ،  مقابله و تاب آوری بر کیفیت زندگی در بزرگسالان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس می باشد.(نقش میانجی تاب آوری)

این یک پژوهش توصیفی کمی با استفاده از الگوی معادلات ساختاری می باشد. نظرسنجی آنلاین در اعضای جامعه انجمن ملی اسکلروز چندگانه انجام شده است.

شرکت کنندگان شامل دویست و هفتاد و یک نفر با مداخله MS بودند. کیفیت زندگی مولتیپل اسکلروزیس (LMSQoL) دارای سیزده نتیجه اصلی بود.

سطح ناتوانی ، خستگی ، اختلال در راه رفتن ، ترس از افتادن ، افتادن و درد به عنوان یک متغیر پنهان برای عوامل خطر در نظر گرفته شد.

عوامل محافظتی نیز به طور مستقیم و معناداری کیفیت زندگی را افزایش دادند.

تاب آوری فرایند سازگاری مثبت علی رغم سختی های قابل توجه  است که چارچوب مفیدی را برای قدردانی بهتر از نحوه مواجه شدن افراد مبتلا به MS با تغییرات مرتبط با بیماری ارائه می دهد.

عوامل استرس زا گاهی اوقات به عنوان یک نتیجه یا یک وضعیت ذاتی مفهوم سازی می شود ، یک دید پویاتر از تاب آوری بر عوامل یا فرآیندهای واسطه ای که از افراد در برابر عوامل خطر یا تأثیر منفی محافظت می کنند متمرکز می شود.(نقش میانجی تاب آوری)

 

 

متأسفانه ، افراد مبتلا به ام اس نسبت به اعضای جامعه و سایر افراد با شرایط بهداشتی بهتر ، مقاومت کمتری دارند.

با توجه به اینکه تاب آوری برای بهیود کیفیت زندگی از اهمیت بالایی برخوردار است ، درک عمیق تر از چگونگی ایجاد تاب آوری در افراد مبتلا به  ام اس از اهمیت بالینی بالایی برخوردار است.

تحقیقات اخیر توسط بلک و دورستین نشان داد که تأثیر و خودکارآمدی مستقیماً بر تاب آوری تاثیر می گذارند ، در حالی که خستگی ، استقلال جسمی و حمایت اجتماعی به طور غیرمستقیم بر تاب آوری تأثیر می گذارد.

مقابله مبتنی بر احساسات و مقابله مبتنی بر مشکلات تأثیرات ناچیزی بر کیفیت زندگی داشته است.

عوامل خطر تأثیر پیچیده ای بر Qo داشته اند  که بواسطه تاب آوری ، عوامل محافظتی ،مقابله مبتنی بر احساسات و مقابله مبتنی بر مسئله تعدیل شده اند. (نقش میانجی تاب آوری)

عوامل خطرساز دارای اثر كل 32/0 بر كيفيت زندگي بوده اند. در حالي كه عوامل خطر بالاتر كيفيت زندگي را كاهش داده اند. تاب آوری به طور مستقیم و غیرمستقیم احتمال افزایش کیفیت بالاتر زندگی را با اندازه اثر بیشتر افزایش می دهند.

مدل متناسب با داده ها بود که  96.7٪ از واریانس در کیفیت زندگی در مبتلایان به ام اس  (MS) در آن توضیح داده شده است.

این مدل حاکی از ایجاد مداخلات است که عوامل محافظتی را افزایش می دهد و گسترش و ایجاد تاب آوری ممکن است به بهبود کیفیت زندگی در افراد مبتلا به ام اس  (MS) منجر شود

واژه‌های کلیدی: مولتیپل اسکلروز ، کیفیت زندگی ، عوامل محافظتی ، عوامل خطر

متغیر بودن علائم و از بین رفتن عملکرد اغلب به عنوان جنبه های بسیار استرس زا مربوط به مولتیپل اسکلروزیس (MS) گزارش شده است.

علاوه بر این ، هنگامیکه سلامتی در معرض خطر قرار می گیرد، استرس و عوامل استرس زا بیشتر می شوند. از این رو بسیار مهم است که جنبه هایی را شناسایی کنیم که به افراد مبتلا به MS کمک می کند تا به طور مؤثر با عوامل تنش زا در ارتباط با این بیماری مقابله کنند و کیفیت زندگی (QoL) خود را افزایش دهند.

حجم قابل توجهی از ت>?مل مرتبط با تعدیل بیماری ام اس متمرکز شده است.

پیش بینی کننده های مهم برای سازگاری مثبت شامل حمایت اجتماعی ، خودکارآمدی و سبک مقابله است. علیرغم شناسایی این مشارکت کنندگان مستقل ، مشخص نیست که چرا برخی از افراد صرف نظر از نشانه چالش برانگیز و از دست دادن عملکردی ، QoL بیشتری را تجربه می کنند.(نقش میانجی تاب آوری)

شرکت کنندگان درگیر با بیماری ام اس از طریق از انجمن ملی مولتیپل اسکلروزیس در این مطالعه شرکت کردند.

معیارهای ورود به مطالعه شامل MS ، افراد 18 سال و بالاتر که از نظر پزشک تشخیص داده شده بودند ، و توانایی درک و تکمیل پرسشنامه های نظرسنجی می باشد.

محققان اطمینان دادند كه شركت كنندگان از طريق پاسخ هاي خود گزارش به سؤالات واجد شرايط ، معيار ورود به مطالعه را رعايت مي كنند.

هیئت بررسی مؤسسه این مطالعه را تأیید كرد و در صورت تکمیل شركت كنندگان نظرسنجی ، رضایت داده شد.

در این مطالعه ، 447 از 5759 فرد مبتلا به MS به درخواست ما برای تکمیل 98 نظرسنجی مبتنی بر وب پاسخ دادند.

از این 447 شرکت کننده بالقوه ، 359 معیار ورود به مطالعه (6 درصد 99 درصد پاسخ) را داشتند.

نوسان علائم و از دست دادن عملکرد در افراد مبتلا بیماری ام اس می تواند به طور فزاینده ای به سلامت و کاهش کیفیت زندگی آن ها منجر شود.

نتایج مطالعه حاضر نشان داد كه افراد مبتلا به ام اس ، تاب آوری بیشتری در ارتباط با كیفیت بهتر دارند. ما همچنین دریافتیم که عوامل محافظتی و همچنین تاب آوری رابطه میان عوامل خطر و درک کیفیت زندگی بهتر را تعدیل می کند.

با این حال ، در دو مقابله مبتنی بر احساسات و مقابله مبتنی بر مشکلات نشان داده نشده است، هیچ تاثیری در کیفیت زندگی نشان داده نشده است. (نقش میانجی تاب آوری)

شركت كنندگان در مطالعه حاضر كيفيت زندگي خود را نسبتاً خوب اعلام كردند.

 

 

این یافته ها مشابه نتایج موجود در تحقیقات دیگر MS است که از LMSQoL استفاده می کنند. فورد و همكاران و نيكول و همكاران به ترتيب ميانگين 9/13 و 6/11 درصد را نشان دادند.

در حالی که میانگین ما از 9.35 می باشد که کمی پایین است، بنابراین نشانگر کیفیت بهتر است ، اما این تفاوت از نظر بالینی قابل توجه نیست.

نتایج ما ، بر خلاف گزارش قبلی تحقیقات MS ، کیفیت زندگی پایین تر هنگام استفاده از LMSQoL مشاهده شده است.

با این وجود ، یافته های ما تأیید می کند که افراد مسن تر که مدت زمان طولانی تری با بیماری دست و پنجه نرم می کنند ، اغلب از کیفیت معقول و خوبی برخوردار هستند.(نقش میانجی تاب آوری)

نتایج ما همچنین از نظر میزان مقاومت تاب آورینسبت به افراد قبلی که دارای MS بوده اند متفاوت است. شرکت کنندگان در این مطالعه دارای نمره متوسط 3.42 بودند که به گفته نویسندگان این ابزار به عنوان تاب آوری نرمال تعبیر می شود.

برای مطالعه بیشتر به سایت فرزدان مراجعه بفرمایید .www.farzdon.ir