کمبود خواب و کاهش کلسترول خوب
کمبود خواب و کاهش کلسترول خوب
کمبود خواب ممکن است کلسترول “خوب” را کاهش دهد
مطالعات قبلی حاکی از آن است که عدم خواب ممکن است خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را افزایش دهد و یک مطالعه جدید ممکن است به توضیح دلیل آن کمک کند.
محققان دریافتند که کمبود خواب ممکن است روی سطح کلسترول تأثیر منفی بگذارد.
یک مطالعه جدید نشان می دهد ، کمبود خواب ممکن است تأثیر زیادی بر کلسترول داشته باشد.
این مطالعه که در ژورنال Science Reports منتشر شده است ، نشان داد که از بین رفتن خواب منجر به تغییر در ژنهایی می شود که وظیفه تنظیم سطح کلسترول را بر عهده دارند.
علاوه بر این ، دو گروه جمعیتی نشان می دهند که افرادی که دچار کمبود خواب هستند ، ممکن است لیپوپروتئین های با چگالی بالا (HDL) کمتری داشته باشند – که به عنوان کلسترول خوب شناخته شده است – از کسانی که خواب کافی دارند.
کلسترول LDL به آترواسکلروز کمک می کند – ایجاد پلاک در شریان ها که می تواند خطر حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش دهد – بنابراین سطح کلسترول HDL قوی برای محافظت از سلامت قلب مهم است.
این تیم با انجام آزمایش های تجربی و اپیدمیولوژیکی به یافته های خود رسید.
برای تجزیه و تحلیل تجربی ، محققان 21 شرکت کننده را که به مدت 5 شب در شرایط کنترل شده آزمایشگاهی بخوابند ، ثبت نام کردند
مدت زمان خواب 14 نفر از این شرکت کنندگان فقط 4 ساعت در شب محدود بود ، در حالی که هفت شرکت کننده دیگر هر شب از خواب کافی برخوردار بودند.
کمبود خواب باعث کاهش فعالیت در ژن های تنظیم کننده لیپوپروتئین می شود
نمونه خون از تمام افراد در طول دوره مطالعه گرفته شد ، که تیم برای بیان ژن و سطح لیپوپروتئین آنالیز کردند.
در مقایسه با مشارکت کنندگان که خواب کافی داشتند ، محققان دریافتند که افرادی که دچار خواب آلودگی شده اند ، برای ژن هایی که برای لیپوپروتئین ها رمزگذاری می شوند ، بیان خود را کاهش داده اند – یعنی در ژن هایی که وظیفه تنظیم سطح کلسترول را دارند ، کاهش یافته است.
برای تجزیه و تحلیل اپیدمیولوژیک ، محققان داده های 2،739 شرکت کننده را در یکی از دو مطالعه جمعیت فنلاندی ارزیابی کردند: رژیم غذایی ، شیوه زندگی و تعیین کننده های ژنتیکی مطالعه چاقی و سندرم متابولیک (DILGOM) و خطر بیماری قلبی و عروقی در مطالعه جوان فنلاندی (YFS).
در مطالعه DILGOM ، شرکت کنندگان پرسشنامه هایی را تکمیل کردند که در آن از آنها سؤال شد که آیا آنها هر شب به اندازه کافی خواب دارند یا خیر.
سوژه هایی که به ندرت پاسخ می دادند یا “هرگز” به نظر می رسید “نارسایی خواب ذهنی” هستند.
در مطالعه YFS ، از افراد خواسته شد كه هر شب چند ساعت می خوابند و هر شب چند ساعت به آنها نیاز دارند تا استراحت كنند.
مدت خواب ذهنی آنها از نیاز خواب ذهنی آنها جدا شد تا مشخص شود که کدام یک از شرکت کنندگان را می توان کمبود خواب دانست.
HDL کم گردش با کمبود خواب در گروه های جمعیت
محققان با تجزیه و تحلیل نمونه های خون شرکت کنندگان ، یک بار دیگر دریافتند که افرادی که خواب کافی ندارند ، در مقایسه با افرادی که خواب کافی داشتند ، بیان ژنهای کد کننده لیپوپروتئین را کاهش داده اند.
برای مطالب بیشتر به سایت WWW.FARZDON.IR مراجعه نماید.