مقاله:عفونت ادراری (UTI) چیست؟

عفونت ادراری  چیست؟

عفونت ادراری (UTI) یک عفونت از میکروب ها است. این موجودات بسیار کوچک هستند که بدون میکروسکوپ دیده می شوند.(عفونت ادراری چیست؟)

اکثر UTI ها توسط باکتری ها ایجاد می شوند ، اما برخی از آنها در اثر قارچ ها و در موارد نادر توسط ویروس ها ایجاد می شوند. UTI از شایع ترین عفونت ها در انسان است.

UTI می تواند در هر نقطه از دستگاه ادراری شما اتفاق بیفتد.

دستگاه ادراری شما از کلیه ها ، حالب ها ، مثانه و مجرای ادرار شما تشکیل شده است. اکثر UTI ها فقط مجرای ادرار و مثانه را در دستگاه تحتانی دارند.

با این حال ، UTI ها می توانند مجاری و مجاری کلیه را در دستگاه فوقانی درگیر کنند. اگرچه UTI های دستگاه فوقانی نادرتر از UTI های دستگاه تحتانی هستند ، اما معمولاً شدیدتر هستند.(عفونت ادراری چیست؟)

علائم UTI

علائم UTI بستگی به این دارد که چه بخشی از مجاری ادراری آلوده است.

UTI های تحتانی دستگاه ادراری تحتانی مجرای مثانه و مثانه را تحت تأثیر قرار می دهند. علائم UTI دستگاه پایین تر شامل موارد زیر است:

سوزش با ادرار
افزایش دفعات ادرار بدون گذراندن ادرار زیاد
افزایش فوریت ادرار
ادرار خونین
ادرار ابری
ادرار که شبیه کولا یا چای است
ادرار که بوی قوی دارد
درد لگن در زنان
درد رکتال در مردان

UTI های دستگاه فوقانی بر کلیه ها تأثیر می گذارد.

در صورت انتقال باکتری ها از کلیه آلوده به خون ، این موارد ممکن است تهدید کننده زندگی باشد. این وضعیت که urosepsis نامیده می شود ، می تواند فشار خون ، شوک و مرگ و میر خطرناک ایجاد کند.

علائم UTI دستگاه فوقانی شامل:

درد و حساسیت در ناحیه پشت و پهلو
لرز
تب
حالت تهوع
استفراغ
علائم UTI در مردان

علائم عفونت ادراری دستگاه فوقانی در مردان مشابه با زنان است.

علائم عفونت ادراری دستگاه تحتانی در مردان گاهی شامل درد روده علاوه بر علائم شایع در زنان و مردان نیز است.

علائم UTI در زنان

زنان مبتلا به عفونت ادراری دستگاه پایین تر ممکن است درد لگن را تجربه کنند. این علاوه بر علائم رایج دیگر است. علائم عفونت دستگاه فوقانی در زنان و مردان مشابه است.(عفونت ادراری چیست؟)

درمان UTI

درمان UTI به علت بستگی دارد. پزشک شما قادر خواهد بود تشخیص دهد که ارگانیسم باعث ایجاد عفونت از نتایج تست مورد استفاده برای تأیید تشخیص است.

در بیشتر موارد علت باکتری ها است. UTI ناشی از باکتری ها با آنتی بیوتیک ها درمان می شوند.

در برخی موارد ، ویروس ها یا قارچ ها عامل آن هستند. UTI های ویروسی با داروهایی به نام ضد ویروس درمان می شوند. اغلب ، cidofovir ضد ویروسی گزینه ای برای درمان UTI های ویروسی است. UTI های قارچی با داروهایی به نام ضد قارچ درمان می شوند.

آنتی بیوتیک برای UTI

فرم آنتی بیوتیک مورد استفاده در درمان UTI باکتریایی معمولاً بستگی به این دارد که چه بخشی از دستگاه درگیر است.

UTI های دستگاه تناسلی تحتانی معمولاً با آنتی بیوتیک خوراکی قابل درمان هستند.

UTI های دستگاه فوقانی دستگاه فوقانی نیاز به آنتی بیوتیک داخل وریدی دارند. این آنتی بیوتیک ها مستقیماً وارد رگ های شما می شوند.

گاهی اوقات ، باکتری ها در برابر آنتی بیوتیک ها مقاومت می کنند.

نتایج حاصل از كشت ادرار شما می تواند به پزشك شما كمك كند تا یك روش درمانی با آنتی بیوتیك را انتخاب كند كه در برابر بهترین باكتری هایی كه باعث عفونت شما می شوند ، بهترین عمل را انجام دهد.

روشهای درمانی غیر از آنتی بیوتیکها برای UTI های باکتریایی مورد بررسی قرار می گیرند.

در برخی موارد ، درمان UTI بدون آنتی بیوتیک ممکن است گزینه ای برای UTI باکتریایی با استفاده از شیمی سلولی برای تغییر تعامل بین بدن و باکتریها باشد.

 

داروهای خانگی برای UTI

هیچ روش درمانی در منزل وجود ندارد که بتواند UTI را درمان کند ، اما مواردی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا داروها بهتر کار کنند.

این روشهای درمانی خانگی برای UTI ممکن است به بدن شما کمک کند تا عفونت را سریعتر پاک کند.

آب زغال اخته یا زغال اخته با شروع UTI درمان نشود.

با این حال ، یک ماده شیمیایی موجود در زغال اخته ممکن است از جلوگیری از انواع خاصی از باکتری هایی که می توانند باعث اتصال UTI باکتریایی به آستر مثانه شما شوند ، کمک کند.

این ممکن است در جلوگیری از UTI های آینده مفید باشد.

UTI های بدون درمان

مهم است که درمان یک UTI – هر چه زودتر ، بهتر باشد. UTI های بدون درمان هر چه بیشتر گسترش یابد شدیدتر می شوند. معمولاً UTI برای درمان در دستگاه ادراری تحتانی آسانترین روش است.

عفونی که در دستگاه ادراری فوقانی پخش می شود ، درمان آن بسیار مشکل تر است و به احتمال زیاد در خون شما پخش می شود و باعث ایجاد سپسیس می شود.

این یک رویداد خطرناک برای زندگی است.

اگر شک دارید UTI دارید ، در اسرع وقت با پزشک خود تماس بگیرید. معاینه ساده و آزمایش ادرار یا خون می تواند در دراز مدت مشکلات زیادی را برای شما به همراه داشته باشد.(عفونت ادراری چیست؟)

تشخیص UTI

اگر شک دارید که براساس علائم بیماری UTI دارید ، با پزشک خود تماس بگیرید.

پزشک علائم شما را بررسی کرده و معاینه جسمی را انجام می دهد.

برای تأیید تشخیص UTI ، پزشک شما نیاز به آزمایش ادرار شما برای میکروبها دارد.

نمونه ادرار که به پزشک خود می دهید نیاز به نمونه “گرفتن تمیز” است. این بدان معنی است که نمونه ادرار در وسط جریان ادراری شما جمع آوری می شود ، نه در آغاز.

این به جلوگیری از جمع آوری باکتری ها یا مخمرها از پوست شما کمک می کند ، که می تواند نمونه را آلوده کند. پزشک برای شما توضیح می دهد که چگونه یک صید تمیز بگیرید.

هنگام آزمایش نمونه ، پزشک به دنبال تعداد زیادی گلبول سفید در ادرار خواهد بود.

این می تواند یک عفونت را نشان دهد. پزشک شما همچنین آزمایش ادرار را انجام می دهد تا بتواند باکتری یا قارچ را آزمایش کند.

این فرهنگ می تواند به شناسایی علت عفونت کمک کند. همچنین می تواند به پزشک شما کمک کند که کدام روش درمانی مناسب شما باشد.

اگر به ویروس مشکوک باشد ، ممکن است آزمایش ویژه انجام شود.

ویروس ها نادر از علل عفونت ادراری هستند اما در افرادی که پیوند عضو داشته اند یا شرایط دیگری دارند که سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کنند ، دیده می شود.

UTI های دستگاه فوقانی

اگر پزشک شما مشکوک باشد که شما مجرای ادراری فوقانی دارید ، ممکن است علاوه بر آزمایش ادرار ، نیاز به انجام کامل شمارش خون (CBC) و کشت خون نیز داشته باشد.

کشت خون می تواند اطمینان حاصل کند که عفونت شما به جریان خون شما سرایت نکرده است.

UTI های مکرر

اگر مبتلا به UTI مکرر هستید ، پزشک ممکن است بخواهد هرگونه ناهنجاری یا انسداد در مجاری ادراری شما را بررسی کند. برخی از آزمایشات برای این کار عبارتند از:

سونوگرافی ، که در آن وسیله ای به نام مبدل به بالای شکم شما منتقل می شود.

مبدل از امواج فراصوت برای ایجاد تصویری از اندام های دستگاه ادراری شما که بر روی مانیتور نمایش داده می شود ، استفاده می کند.
یک پیروگرام داخل وریدی (IVP) ، که شامل تزریق یک رنگ به بدن شماست که از طریق مجاری ادراری شما عبور می کند و اشعه ایکس شکم شما را می گیرد.

این رنگ دستگاه ادراری شما را بر روی تصویر اشعه ایکس برجسته می کند.

سیستوسکوپی که از یک دوربین کوچک استفاده می کند که از طریق مجرای ادرار و در مثانه شما وارد شده است تا داخل مثانه شما دیده شود.

در طی سیستوسکوپی ، پزشک ممکن است یک قطعه کوچک از مثانه را برداشته و آن را آزمایش کند تا التهاب مثانه یا سرطان را به عنوان دلیل علائم شما رد کند.
اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) برای گرفتن اطلاعات دقیق تر از دستگاه ادراری شما.

علل و عوامل خطر UTI

هر چیزی که باعث تخلیه مثانه شما شود یا مجاری ادراری را تحریک کند ، می تواند منجر به UTI شود. همچنین بسیاری از عوامل وجود دارد که می تواند شما را در معرض خطر ابتلا به UTI قرار دهد. این عوامل عبارتند از:

سن – افراد مسن بیشتر احتمال دارد UTI بگیرند
کاهش تحرک بعد از عمل جراحی یا استراحت طولانی مدت در تختخواب
سنگ کلیه
UTI قبلی

انسداد یا انسداد مجاری ادراری مانند بزرگ شدن پروستات ، سنگ کلیه و برخی از سرطان ها
استفاده طولانی مدت از کاتترهای ادراری ، که ممکن است باکتریها را در مثانه شما راحت تر کند
دیابت ، به خصوص اگر ضعیف کنترل نشود ، که ممکن است احتمال ابتلا به عفونت ادراری را برای شما بیشتر کند.(عفونت ادراری چیست؟)

بارداری

ساختارهای ادراری غیر طبیعی که از بدو تولد ایجاد شده اند
سیستم ایمنی ضعیف

عوامل خطر UTI اضافی برای مردان

بیشتر عوامل خطر UTI در مردان همان مواردی است که برای زنان وجود دارد. با این حال ، داشتن پروستات بزرگ شده یکی از عوامل خطر برای UTI است که مختص آقایان است.

عوامل خطر UTI اضافی برای زنان

عوامل خطر دیگری برای زنان وجود دارد. از آن زمان ، به نظر می رسد برخی از عواملی که زمانی عامل ایجاد UTI در زنان بودند ، از اهمیت زیادی برخوردار نیستند ، از جمله بهداشت ضعیف حمام.

مطالعات اخیر نشان داده اند که پاک کردن از پشت به جلو پس از رفتن به حمام منجر به UTI در زنان می شود ، همانطور که قبلاً تصور می شد.

در بعضی موارد ، تغییرات خاصی در سبک زندگی ممکن است به کاهش خطر برخی از این عوامل کمک کند.

مجرای ادرار کوتاه تر

طول و محل قرارگیری مجرای ادرار در زنان ، احتمال ابتلا به UTI را افزایش می دهد. مجرای ادرار در زنان بسیار نزدیک به مهبل و مقعد است.

باکتری هایی که به طور طبیعی ممکن است در هر دو مهبل و مقعد رخ دهند ، می توانند منجر به عفونت در مجرای ادرار و مابقی مجاری ادراری شوند.

مجرای ادرار یک زن نیز کوتاهتر از یک مرد است ، و باکتری ها فاصله کمتری برای مسافرت برای ورود به مثانه دارند.(عفونت ادراری چیست؟)

مقاربت جنسی

فشار روی دستگاه ادراری زن هنگام مقاربت می تواند باکتری ها را از اطراف مقعد به مثانه منتقل کند.

بیشتر خانمها بعد از مقاربت باکتری هایی را در ادرار خود دارند.

با این وجود بدن معمولاً می تواند در طی 24 ساعت از شر این باکتری ها خلاص شود. باکتری های روده ممکن است دارای خواصی باشند که به آنها اجازه می دهد تا مثانه بچسبند.

اسپرم کش ها

اسپرم کش ها ممکن است خطر UTI را افزایش دهند. در بعضی از خانم ها می توانند باعث سوزش پوست شوند. این امر خطر ورود باکتریها به مثانه را افزایش می دهد.

استفاده از کاندوم در هنگام رابطه جنسی

کاندوم های لاتکس بدون روغن ممکن است اصطکاک را افزایش داده و باعث تحریک پوست زنان در هنگام مقاربت شوند. این ممکن است خطر UTI را افزایش دهد.

با این حال ، کاندوم برای کاهش شیوع عفونت های مقاربتی مهم است. برای کمک به جلوگیری از اصطکاک و سوزش پوستی از کاندوم ، حتما از روان کننده کافی بر پایه آب استفاده کنید و از آن اغلب در حین مقاربت استفاده کنید.

دیافراگم ها

دیافراگم ها ممکن است به مجرای ادرار زن فشار بیاورند. این می تواند تخلیه مثانه را کاهش دهد.

کاهش در سطح استروژن

بعد از یائسگی ، کاهش سطح استروژن باعث تغییر باکتریهای طبیعی در واژن می شود. این می تواند خطر UTI را افزایش دهد.(عفونت ادراری چیست؟)

پیشگیری از UTI

همه می توانند برای جلوگیری از UTI اقدامات زیر را انجام دهند:

روزانه شش تا هشت لیوان آب بنوشید.
برای مدت طولانی ادرار نکنید.
در مورد مدیریت هرگونه بی اختیاری ادرار یا مشکلی که در تخلیه کامل مثانه وجود دارد ، با پزشک خود صحبت کنید.
با این حال ، UTI در زنان بیشتر از مردان اتفاق می افتد. نسبت آن 8: 1 منبع معتبر است. این بدان معنی است که برای هر هشت زن که UTI دارند ، فقط یک مرد انجام می دهد.

برخی اقدامات خاص ممکن است به جلوگیری از عفونتهای ادراری در زنان کمک کند.

برای زنان یائسه ، استفاده از استروژن موضعی که توسط پزشک معالج شما تجویز شده است می تواند در پیشگیری از ابتلا به عفونت ادراری ایجاد کند.

اگر پزشک معتقد است که مقاربت عاملی از UTI های مکرر شماست ، ممکن است توصیه کند که آنتی بیوتیک های پیشگیرانه را بعد از مقاربت یا طولانی مدت توصیه کنید.

برخی مطالعات نشان داده اند که استفاده طولانی مدت از پیشگیری از آنتی بیوتیک ها در افراد مسن ، خطر ابتلا به عفونت ادراری را کاهش می دهد.

مصرف مکمل های روزانه زغال اخته یا استفاده از پروبیوتیک های واژن مانند لاکتوباسیلوس نیز ممکن است در پیشگیری از عفونت ادراری کمک کند.

برخی از مطالعات منبع معتبر نشان می دهند که استفاده از شیافهای واژن پروبیوتیک با تغییر باکتریهای موجود در مهبل ، می تواند بروز و عود UTIs را کاهش دهد.

حتما با پزشک خود مشورت کنید که برنامه پیشگیری مناسب برای شما چیست.(عفونت ادراری چیست؟)

 

UTI مزمن

اکثر UTI ها بعد از درمان از بین می روند. UTI مزمن یا بعد از معالجه از بین نمی روند یا عود می کنند. UTI مکرر در زنان شایع است.

بسیاری از موارد UTI های مکرر از مجدد مجدد با همان نوع باکتری ها هستند.

با این حال ، برخی از موارد مکرر لزوماً همان نوع باکتری را درگیر نمی کنند. درعوض ، ناهنجاری در ساختار دستگاه ادراری احتمال ابتلا به عفونت ادراری را افزایش می دهد.

UTI در دوران بارداری

زنانی که باردار هستند و علائم UTI دارند باید سریعاً به پزشک مراجعه کنند.

UTI در دوران بارداری می تواند باعث فشار خون بالا و زایمان زودرس شود. UTI در دوران بارداری نیز به احتمال زیاد در کلیه ها پخش می شود.(عفونت ادراری چیست؟)