حقایق درباره داروهای بیش فعالی ( ADHD ) بزرگسالان
ADHD: کودکی تا بزرگسالی
احتمالاً دو سوم كودكان مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) در بزرگسالی دچار این بیماری هستند. بزرگسالان ممکن است آرام تر باشند اما با سازماندهی و تحریک پذیری مشکل دارند.(داروهای بیش فعالی بزرگسالان)
برخی از داروهای ADHD که برای درمان ADHD در کودکان استفاده می شود می توانند به کنترل علائمی که در بزرگسالی وجود دارد کمک کند.
داروهای ADHD در بزرگسالان
از داروهای تحریک کننده و غیر تحریک کننده برای درمان ADHD استفاده می شود.
تحریک کننده انتخاب اولویت برای درمان محسوب می شود. آنها به تنظیم سطح دو پیام رسان شیمیایی در مغز شما به نام نوراپی نفرین و دوپامین کمک می کنند.
محرک
مواد محرک مقادیر نوراپی نفرین و دوپامین را در مغز شما افزایش می دهند. این به شما امکان می دهد تمرکز خود را افزایش دهید.
تصور می شود که نوراپی نفرین باعث عمل اصلی می شود و دوپامین آن را تقویت می کند.
محرک هایی که می توانند برای درمان ADHD بزرگسالان استفاده شوند شامل ترکیبات متیل فنیدات و همچنین ترکیبات آمفتامین مانند موارد زیر است:
آمفتامین / دکستروآفتامین (Adderall)
دکستروآفتامین (دگزدرین)
lisdexamfetamine (Vyvanse)
غیر تحریک کننده
Atomoxetine (Strattera) اولین داروی غیر تحریک کننده است که برای درمان ADHD در بزرگسالان تأیید شده است.
این یک مهار کننده انتخابی بازجذب نوراپی نفرین است ، بنابراین برای افزایش سطح نوراپی نفرین تنها کار می کند.
اگرچه به نظر می رسد اتموكستین كمتر از محرك ها باشد ، اما به نظر می رسد اعتیاد كمتری نیز داشته باشد. اگر نتوانید محرک مصرف کنید ، هنوز هم موثر و گزینه خوبی است. شما فقط باید آن را یک بار در روز مصرف کنید ، که این کار را نیز راحت می کند. در صورت لزوم می توان از آن برای درمان طولانی مدت استفاده کرد.
داروهای ضد برچسب برای ADHD بزرگسالان
سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) هنوز داروهای ضد افسردگی برای ADHD بزرگسالان رسما تایید نکرده است. با این حال ، برخی از پزشکان ممکن است داروهای ضد افسردگی را به عنوان درمان خارج از برچسب برای بزرگسالان مبتلا به ADHD تجویز کنند که با سایر اختلالات روانی پیچیده است.(داروهای بیش فعالی بزرگسالان)
بیشتر بدانید: ارتباط بین ADHD و افسردگی چیست؟ »
بوپروپیون
بوپروپیون همچنین با نام تجاری خود Wellbutrin شناخته می شود. باعث افزایش سطح دوپامین پیام رسان شیمیایی می شود.
همچنین میزان نوراپی نفرین شما را کمی افزایش می دهد.
اگر شما نیز دچار افسردگی یا اعتیاد به نیکوتین هستید ، پزشک ممکن است شما را برای درمان ADHD از شما تجویز کند.
گوانفاسین و کلونیدین
Guanfacine با نام تجاری Tenex یا Intuniv فروخته می شود.
کلونیدین با عنوان Catapres فروخته می شود.
آنها به تنظیم بخشی از مغز شما که توانایی توجه شما را کنترل می کند کمک می کنند.
در صورت داشتن عارضه یا اضطراب ، پزشک ممکن است گانفاسین یا کلونیدین را برای درمان ADHD تجویز کند. هر دوی آنها چندین هفته کار می کنند.(داروهای بیش فعالی بزرگسالان)
کلونیدین ممکن است انگیزش و بیش فعالی را کاهش دهد ، اما بی احتیاطی باشد.
ممکن است در صورت ابتلا به سندرم Tourette بسیار مفید باشد.
گوانفاسین نسبت به کلونیدین اثر آرام بخش کمتری دارد. این طولانی تر از کلونیدین است و همچنین به شما در تمرکز کمک می کند.
عوارض جانبی و عوامل خطر
صرف نظر از اینکه چه دارویی شما و پزشکتان تصمیم می گیرید برای درمان ADHD بهتر است ، شناختن عوارض جانبی بسیار مهم است.
با احتیاط بیش از هر دارویی که با پزشک و داروساز تجویز کرده اید فراتر بروید. به برچسب ها و ادبیات نگاه کنید.
محرک ها می توانند اشتها را کاهش دهند. همچنین می توانند منجر به سردرد و بی خوابی شوند.
بسته بندی داروهای ضد افسردگی را بررسی کنید. این داروها معمولاً شامل هشدارهایی درباره تحریک پذیری ، اضطراب ، بی خوابی یا تغییرات خلقی می شوند.
از داروهای محرک و اتموکسین استفاده نکنید:
مشکلات ساختاری قلب
فشار خون بالا
نارسایی قلبی
مشکلات ریتم قلب
مدیریت کامل ADHD خود را
داروها فقط نیمی از تصویر درمان ADHD بزرگسالان است. شما همچنین باید با تنظیم مؤثر محیط خود آرامش و تمرکز را آغاز کنید.
برنامه های رایانه ای می توانند به شما در سازماندهی برنامه روزانه و مخاطبین کمک کنند.
برای ذخیره کلیدها ، کیف پول و موارد دیگر ، سعی کنید نقاط خاصی را تعیین کنید.
درمان شناختی رفتاری یا گفتاردرمانی ممکن است به شما کمک کند راه هایی برای سازماندهی بهتر و پیشرفت تحصیل ، کار و مهارت های اجتماعی پیدا کنید که به شما در جهت تمرکز بیشتر کمک می کند.
یک درمانگر می تواند به شما در کار کردن در مدیریت زمان و روشهای جلوگیری از رفتارهای تکانشی کمک کند.(داروهای بیش فعالی بزرگسالان)