قسمت دوّم: درمان اختلالات افسردگی

جدول محتوایی

درمان افسردگی

روش های درمان افسردگی حاد

افسردگی بیماری قرن است و در جوامع امروزی به سرعت در حال گسترش است.

حال

این سئوال مطرح میشود که اگر فردی به این بیماری دچار شد چه راه های درمانی

برای رهایی و درمان افسردگی حاد  وجود دارد؟

در زیر به معرفی درمان های رایج افسردگی حاد می پردازیم.

    *درمان افسردگی حاد*

برای درمان افسردگی راه های گوناگونی وجود دارد.

برای افسردگی حاد باید ازدارو درمانی همراه با مداخلات روان درمانی استفاده کنیم.

باید این نکات را مورد توجه قرار دهیم که برای درمان اختلالات روانی حاد علاوه بر دارودرمانی باید از روان درمانی نیز بهره ببریم چون این درمانها مکمل هم هستند.

دارو های روانی حتما باید با تجویز روان پزشک مصرف شود.

برای افسردگی اساسی می توان از دارو درمانی و درمان های روانشناختی استفاده

کرد.

یکی از روشهایی که باعث سریعتر شدن روند درمان افسردگی اساسی میشود.

درمان با الکتروشوک (ECT ) است.

این روش برای زمانی مناسب است که افسردگی

اساسی همراه با نشانه های روان پریشانه باشد و یا فرد درمقابل دارو درمانی

مقاوم شده باشد.

همچنین زمانی که داروها برای بیمار عوارض جانبی داشته باشد.

در افسردگی حاد بنا بر شدت آن میتوان از روشهای روان درمانی های زیر

استفاده کرد:

      *درمانهای شناختی*

این روش به وسیله تغییر و اصلاح باورهای شناختی که فرد از زندگی خود دارد

صورت می گیرد و احساس نا امیدی و بی هدفی در طول زندگی گذشته حال و آینده

فرد را مور د تحلیل قرار می دهند.

یک سری تمرین هایی توسط درمانگر به مراجعدر جهت اصلاح شناختهای منفی داده می شود این تمرین ها باید در منزل انجام گیرد.

      *درمانهای رفتاری*

از تکنیک شرطی سازی کلاسیک و شرطی سازی عامل استفاده می شود و به دلیل

کوتاه مدت بودن این روش درمان به آسانی انجام می شود.روند درمانی به صورت

سازمان یافته  و کوتاه مدت است

      *درمانهای بین فردی*

بیشتر به مسائلی که رایج و عادی بین افراد و زندگیهای شخصی است

میپردازد.بسیار آسان و کوتاه مدت ومخصوص کسانی است که یک قطبی هستند.

      *روانکاوی*

برای کاهش نشانه های مزمن شده افسردگی به صورت طولانی مدت بیمار تحت درمان

قرار می گیرد و در صدد کاهش و فهم انگیزش های نا خود آگاه که باعث ایجاد

افسردگی شده است می پردازد.

      *درمان گروهی*

روش مناسبی به شمار می آید اما زمانی که بیمار خودکشی کرده باشد این درمان

توصیه نمی شود.اما در باقی موارد برای تخلیه هیجانی و بحث در باره اینکه چه

تجربه هایی هر بیمار ا آن روبرو بوده مفید است.

برای مشاهده مطالب بیشتر به سایت  farzdon مراجعه  فرمایید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *