بررسی مهارتهای ارتباطی

 

 

بررسی مهارتهای ارتباطی

 

چکیده

 

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش مهارت های ارتباطی بر سبک رهبری و اثربخشی سازمانی در بخش خدمات شهری در منطقه هفت شهرداری تهران بود.

 

 

روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه جمع آوری اطلاعات توصیفی-پیمایشی بود.

 

 

 

 

 

 

 

جامعه مورد بررسی مدیران و کارکنان بخش خدمات شهری شهرداری تهران درمنطقه هفت بودند که تعداد آن 200 نفر بود. نمونه مورد بررسی با استفاده از فرمول کوکران 131 نفر در نظر گرفته شد.

ابزارگردآوری اطلاعات پرسشنامه بود که برای مهارت های ارتباطی دارای مولفه های مهارت کلامی، مهارت شنیداری و مهارت بازخورد، برای متغیر سبک رهبری دارای دو مولفه سبک رهبری مبادله ای و سبک رهبری تحول آفرین و برای اثربخشی سازمانی داری مولفه های کسب هدف، یکپارچگی درونی، انطباق با محیط و حفظ الگوها بود.

روایی ابزار با استفاده از نظر اساتید مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن نیز با استفاده از روش آلفای کرونباخ تایید شد. داده های آماری با استفاده از روش رگرسیون تحلیل شدند و مدل پژوهش با استفاده از تحیل عاملی تاییدی بررسی شد.

نتایج نشان داد که مهارت های ارتباطی در نمونه مورد بر سبک رهبری و اثربخشی سازمانی تاثیر مثبت و معنی داری دارد. نتایج تحیل عاملی نشان که مدل عاملی رابطه بین متغیرها دارای برازش می باشد.

در نتیجه مدیران خدمات شهری در منطقه هفت تهران باید با توجه به نتایج پژوهش حاضر به مهارت های ارتباطی توجه ویژه تری بکنند تا به تبع آن سبک رهبری و اثربخشی سازمانی ارتقا یابد.

 

 

 

 

 

بحث و نتیجه گیری

 

در یک محیط سازمانی، تأکید می شود که راجع به ملاک های عملکرد فرد یا گروه، باید پیشاپیش با مشارکت طرفین تصمیم گیری کرد.

در اتخاذ این تصمیمات، یک مدیر و زیر دستانش باید متغیرهای بازده و میانجی، هدفهای کوتاه مدت و دراز مدت را مورد توجه قرار دهند. این فراگرد دو مزیت دارد.

اول، این کار به زیر دستان فرصت می دهد که در تعیین مبنایی که کوشش های آنان براساس آن داوری خواهد شد مشارکت کنند.

دوم، شرکت دادن زیر دستان در فراگرد برنامه ریزی تعهد آنان را نسبت به هدفها و مقاصد تعیین شده افزایش خواهد داد.

شواهد تحقیق این موضوع را تأیید می کند. یکی از مطالعات کلاسیک در این زمینه در یک کارخانه آمریکایی بوسیله کوچ و فرنچ انجام شده است.

 

آنها دریافتند که وقتی مدیران و کارکنان پیشاپیش تغییرات تکنولوژی پیشنهادی را مورد بحث قرار می دادند در مرحله پیاده کردن این تغییرات، تولید افزایش می یافت و مقاومت در برابر تغییر کاسته می شد. تحقیقات دیگر نیز نتایج مشابه را نشان می دهد.

 

 

 

 

 

این مطالعات می رسانند که مشارکت کارکنان در تصمیم گیری، مؤثر و اثر بخش است. گر چه باز باید به یاد داشته باشیم که موفقیت در استفاده از مدیریت مشارکت جویانه، به وضعیت و موقعیت بستگی دارد.

 

 

برای مشاهده  مطالب بیشتر به سایت www.farzdon.ir مراجعه نماید.